Słoneczny las.

Sabrae

Cały rok słońce zagląda do tego lasu, oświetlając go. Dzięki temu rośnie tu wiele drzew, krzewów, traw. Wszystko co koniowi potrzebne. Jednak jest tez ciemniejsza strona, niegdyś był tu cmentarz.

Travaldo

[Przybiegł stając przypadkiem na kamiennej tablicy grobowca.] [Zastrzygł prawym uchem.]

Carreau

Przyszedł do lasu wolnym krokiem. Całkiem lubił to miejsce, może dlatego, że było przesiąknięte śmiercia? Tylko było racze zbyt słoneczne...

Travaldo

[Pochylił pysk tak, że grzywa opadała mu na oczy i leżała teraz na kamiennej tablicy.]

Carreau

Ułożył się leniwie pod drzewem. Przymknął ślepia jak zwasze bacznie nasłuchując i nastawiając do góry uszy.

Travaldo

[Odwrócił łeb w stronę ogiera.] Ave. [Mruknął. Wolałby zobaczyć tam kogo innego.]

Carreau

Otworzył oczy i uniósł do góry łeb.
- Ave. - mruknął w odpowiedzi na powitanie ogiera.

Ballada

Drzewa zaszumiał poruszane lekkim wiatrem. W lesie pojawiła się klacz. Chociaż galopowała tętent jej kopyt zagłuszała ściółka. Zatrzymała się w końcu w pewnym miejscu i zarżała cicho.

Carreau

Odwrócił się gwałtownie w stronę hałasu. Zauważył klacz, której jeszcze tu nie spotkał, więc kiwnął Jej na przywitanie łbem.

Ballada

Przykuł jej wzrok. Odpowiedziała mu kiwnięciem łbem, bo nie wyglądał jej na gadułę.

Carreau

Jeśli o to chodzi to klacz się nie myliła. Wstał z miejsca ociężale i zlustrował nowo przybyłą wzrokiem.

Ballada

Zmarszczyła brwi uśmiechnęła się do siebie obeszła szybkim stępem ogiera i powiedziała
- No niech zgadnę wy to się pewnie witacie Ave. A więc Ave.

Carreau

- Nie zawsze acz często. Ave więc, - przyznał bez większego zastanowienia. Machnął na boki długim ogonem.

Ballada

Znów uraczyła bardziej siebie niż jego trochę kwaśnym uśmiechem po czym machnęła głową w czymś przypominającym ukłon po czym odrzuciła głowę w tył i zarżała
- Ave.

Carreau

Spojrzał na klacz kątem oka. Nie lubił się powtarzać.
- Stado? - rzucił z braku pomysłów.